Cahit Sıtkı Tarancı'ya-
Şimdi çıkıverecek karşıma arkadaşım,
Mektebe gitmek için geçtiğimiz şu yoldan.
Babam tok sesiyle birden çağıracak: "Ziya!"
Kalbimde eski sevinç, dallarda eski bahar.
Gözlerimi kapatıp: "Bil?" diyecek birisi.
Bir mahşer ortasında şaşırıp kalacağım.
Ve girecek koluma bir melek gibi karım.
Saracak etrafımı doğmamış çocuklarım..
ZİYA OSMAN SABA
Kaynak
Konu: İmkansız Tesadüfler 
Cuma Mayıs 14, 2010 9:20 pm
